Suzanne Schulting keert terug naar Peking: van goud naar uitdagingen

De recente herinnering van Suzanne Schulting aan Peking was een schitterend gouden moment. De 27-jarige Friezin is nu terug in de stad waar ze begin 2022 haar grootste triomf behaalde: twee keer olympisch shorttrackgoud. “Als ik daarover nadenk, is het best wel gek dat ik dat destijds heb bereikt.”

Terwijl ze door de Chinese hoofdstad rijdt en dit weekend de 500 meter en 1.000 meter op de langebaan schaatst, komen de herinneringen aan die hectische periode langzaam terug. “Dit gebouw herken ik nog wel. Een behoorlijke uitdaging.”

Destijds beleefde Schulting het allemaal niet volledig bewust. “Ons schema was toen zo druk. Je moest meteen door naar de volgende wedstrijden. Je leefde echt in je eigen wereld. Ik heb er destijds zeker van genoten, maar nu besef ik pas echt hoe bijzonder het is wat ik heb bereikt.”

Na het grote succes in Peking kwamen echter de moeilijkheden.

Gebroken enkel

Het jaar na de Spelen raakte Schultings lichaam uitgeput, mede door het CMV-virus, waardoor ze lang moest rusten. Bij haar terugkeer op het shorttrackijs sneed ze diep in haar rug bij een val. En toen moest het dramatische WK begin 2024 in Rotterdam nog komen, waar Schulting haar enkel brak.

Acht maanden later is die enkel nog steeds pijnlijk als ze de korte shorttrackbochten schaatst. “Nee, op dit moment is mijn enkel niet goed genoeg. Ik mag momenteel niet shorttracken, want dat zou de enkel verslechteren. Heel frustrerend.”

Schulting wil niet bij de pakken neerzitten. “Ik zou me er nu heel druk over kunnen maken, maar dat heeft geen zin.” Bovendien is er hoop.

Op de langebaan hindert de enkel Schulting niet. Daar kan ze haar zorgen “loslaten” en “gewoon weer schaatser zijn”.

De begeleiding van Jac Orie, haar coach bij Team Essent, is van onschatbare waarde. “Ik heb geen makkelijke twee jaar achter de rug. Het is moeilijk om vertrouwen te krijgen. Jac heeft zo’n staat van dienst en heeft zoveel topatleten voortgebracht, ik kan volledig op hem vertrouwen. Dat is voor mij heel belangrijk. Dat had ik ook altijd bij Jeroen (Otter, red.) in het shorttrack.”

Toch was het even wennen, van de kortebaan naar de langebaan. “Ik schaats natuurlijk al tien jaar wereldbekers, maar het is toch altijd weer even anders. Hoe warm je op, wanneer warm je op? Ik heb niet zoveel ritten op de langebaan gemaakt als op de kortebaan.”

Plaats een reactie