In navolging van vele kampioenen voor hem, had Jenning de Boo zondagmiddag de eer om knuffels van het ijs in Thialf te verzamelen. Tijdens zijn eerste internationale kampioenschappen in zijn debuutseizoen bij de senioren op de langebaan, wist de 19-jarige schaatssensatie meteen de titel te veroveren: Europees kampioen op de 500 meter.
Na even nadenken ontdekte hij dat de grootste knuffel die hij had ontvangen een muis voorstelde. Trots nam hij zijn verzameling mee van het ijs.
Gedurende de eerste twee dagen van de EK afstanden behaalde De Boo al zilver en brons. “Gewoon lekker rijden”, was zijn motto op zondagochtend, enkele uren voor de 500 meter. “Dan komt er hopelijk weer een supersnelle tijd uit. Zo ben ik vorig weekend ook begonnen bij de NK.”
Tijdens de NK behaalde De Boo sensationeel twee nationale titels met persoonlijke records op zowel de 500 als de 1.000 meter. Dit weekend ging het niet zo snel als toen. Met een tijd van 34,48 bleef de Reggeborgh-rijder vier honderdsten boven zijn eigen record.
“De rit tijdens de NK voelde beter. Dus ik denk dat er nog meer in zit. Ik merkte het ook al bij de teamsprint: ik zit net niet helemaal lekker in mijn ritme. Maar op dit moment ben ik echt heel tevreden.”
De Boo: “Het voelde al geweldig om Nederlands kampioen te worden en dit is weer een stapje verder. Het publiek maakt zo’n lawaai. Dat geeft een goed gevoel.”
Elf keer het Wilhelmus
Zoals verwacht werd het EK afstanden voornamelijk een Nederlands feestje met elf van de veertien titels. Zonder de schaatsers uit Azië en Noord-Amerika, en de afwezige Russen vanwege de Oekraïne-oorlog, klonk het Wilhelmus bijna na elke afstand.
Bij de vrouwen gingen zelfs alle zeven titels naar Nederlandse rijders of teams.
“Je mist veel concurrentie. Vaak kon je tijdens de eerste ritten even koffie halen en waren er slechts twee of drie ritten waar het er echt om ging”, zegt analist Ireen Wüst in de NOS Schaatspodcast.
“Maar eigenlijk heeft het mijn verwachtingen overtroffen. Gelukkig was Thialf drie dagen uitverkocht. Mede daardoor was het een prachtig EK, maar vooral de races zorgden ervoor dat je af en toe op het puntje van je stoel zat.”
Dit was zeker het geval bij de ontknoping van de vijf kilometer, toen Patrick Roest zich terugvocht in de race tegen de Italiaan Davide Ghiotto en met de derde snelste tijd ooit in Thialf (6.05,93) het goud veroverde.
“Ik dacht eerst: Roest laat hem gaan, dat gaat hem niet lukken”, zegt Wüst. “Maar toen gebeurde het toch.”