Een opmerkelijke prestatie op de eerste dag van de EK afstanden in Thialf: Marijke Groenewoud is Europees kampioen geworden op de 3.000 meter. “Het voelt geweldig en daar kwam ik vandaag voor,” zegt Groenewoud.
Na twee wereldtitels op de massastart heeft Groenewoud vrijdagavond haar eerste titel behaald op een klassieke afstand. Ze versloeg tot ieders verrassing haar ploeggenote en olympisch kampioen Irene Schouten, evenals Ragne Wiklund, die in 2023 ongeslagen was op deze afstand. “Ik had de hele week al een goede snelheid. Ik wilde vandaag vol gas geven en dat is me goed gelukt. Ik kon het goed volhouden,” aldus Groenewoud.
Beperkte schade
Groenewoud begon haar race met veel energie en reed gedurende haar rit enige tijd onder het baanrecord. “Je weet dat als je zo snel begint, het tempo daarna iets afneemt. Maar ik kon de schade beperkt houden,” legt ze uit.
Of de mindere race van Schouten in haar rit, of het feit dat ze sneller reed dan haar directe tegenstander Wiklund, invloed had op haar prestatie? “Ik ben niet zo bezig met het rijden van een specifieke tijd, dus ik probeerde gewoon mijn eigen race te rijden,” verklaart Groenewoud.
“Vorige week had ik een mindere dag tijdens de NK afstanden, dus daar baalde ik enorm van. Het is daarom extra fijn om het toernooi zo goed te beginnen,” voegt ze toe.
Winnen in Thialf is bijzonder, dat is iets waar veel (internationale) schaatsers het over eens zijn. Ook Groenewoud genoot van de sfeer in de schaatstempel. “Op een gegeven moment reed ik onder het baanrecord en zag ik het publiek steeds enthousiaster worden. Dan weet je dat het goed gaat en dat geeft je een extra boost,” vertelt ze.
Schouten was duidelijk niet tevreden met haar race. “Maar ik ben wel blij dat ik nog steeds het baanrecord heb,” lacht Schouten.
Na vorige week van schaatsijzers te hebben gewisseld, koos Schouten nu weer voor haar oude messen. “Ik ben constant aan het zoeken naar de juiste balans. Ik dacht dat ik het gisteren weer onder controle had, maar wat ik vandaag deed was echt slecht. Zo’n tijd is meer geschikt voor een trainingswedstrijd dan voor een EK, zeker in een vol Thialf,” legt ze uit.
Schouten kan nog niet precies achterhalen waar het mis is gegaan. “Na het NK marathon heb ik de druk van de ketel gehaald. Ik dacht: nu is het even rustig en op de dag van de drie kilometer zal ik me wel weer opladen. Misschien had ik dat gevoel moeten vasthouden…” sluit ze af.